Griekse gehaktballetjes in tomatensaus – Soutsoukakia

Weer hebben we een tiende deel van dit jaar in Nederland mogen verblijven. Dit keer prima winterweer, of eigenlijk geen winterweer, het is niet koud, niet glad, geen sneeuw, alleen af en toe wat regen en behoorlijk wat wind.
Dit jaar twee Porfyron dagen gehouden die weer erg goed bezocht zijn en een groot succes waren.
Het lijkt best veel, ruim vijf weken vakantie, maar we moeten er het hele jaar op teren, van half april tot eind oktober geen of weinig vrije dagen en geen weekenden om bij te slapen. Toch is het geen opgave voor ons, we zijn blij dat we nog werken kunnen en onze gasten een fantastische vakantie mogen bezorgen. Het lijkt erop dat we komende zomer meer gasten mogen verwachten dan afgelopen zomer, daar zijn we ontzettend blij mee.
Het lijkt er ook op dat Griekenland weer in de lift zit, de verwachtingen zijn dat er 30% meer mensen naar Griekenland komen dan afgelopen seizoen.
Dus allemaal positief nieuws, wij hebben deze periode goede energie mogen ontvangen om straks onze gasten weer te kunnen verwennen en goede energie te geven.
Natuurlijk veel familie en vrienden gezien, onze zonen vaak kunnen knuffelen, heerlijk vaak gewandeld en gefietst in de omgeving wat ik vorig jaar niet kon en gelukkig ook blij dat we binnenkort weer in ons eigen paradijsje zitten.
Ik betrap me erop dat we gewend zijn geraakt om te vergelijken, om te oordelen, dat de hele maatschappij daarop gebaseerd is. We moeten steeds een mening hebben, iets vinden, een beoordeling geven.
Het lijkt erg moeilijk om in het nu te leven en gewoon tevreden zijn met wie je bent, wat je bent en wat je hebt. Misschien is dit wel te gemakkelijk gedacht, als je zonder baan zit en toch alle rekeningen moet betalen, daarover kunnen we meepraten. Toch willen we voor veel zaken teveel zekerheid, die we proberen te kopen met verzekeringen, geld dat we eerst moeten verdienen.
Een maand of jaar geen nieuwe kleding kopen hoeft geen ramp te zijn, geen eten kunnen kopen of geen dak boven je hoofd hebben natuurlijk wel.
We hebben wel een hotel maar geen eigen huisje, hier in Nederland zitten we in een ontzettend fijn appartementje bij onze oude buren, wat een genot!
We voelen ons de familie Bofkont, net als de varkentjes van het beloofde varkensland, biggetjes en kalfjes door Dafne Westerhof vrijgekocht en groot gebracht http://FamilieBofkont.nl/ .
We hebben nog meer logés hier, net als vorig jaar ontzettend veel lieveheersbeestjes, vooral de slaapkamer zit er vol mee, op zonnige dagen in het najaar zoeken de gevleugelde vriendjes een plekje om te overwinteren. Ze zoeken naar naden en kieren bij ramen om binnen te komen en hebben het hier net zo naar hun zin als wij! Soms is het schrikken als er een even de weg kwijt is ’s nachts en rondwandelt op je neus of wang. Ik kan me echt niet voorstellen dat iemand problemen heeft met deze nuttige, prachtige beestjes en ze met stofzuiger of nog erger te lijf gaat?
Waarschijnlijk hebben wij het tienstippelig lieveheersbeestje, de Adalia decempunctata in huis, maar ik heb ook de Adalia bipunctata oftewel de Mariakever met de M op de neus in huis. Zij blijven alleen wat langer dan wij, net als de reeën die af en toe in onze achtertuin verschijnen, vorig jaar met kids, dit jaar zonder. En maar één fazant gezien dit keer, ze vinden overal nog eten dus hoeven we niet bij te voeren zoals vorig jaar waardoor er dagelijks fazanten rond paradeerden. Wel weer heel veel konijnen en hazen gezien, die zien we net als fazanten nauwelijks nog in de Zagori.
Helemaal tevreden en happy vertrekken we dus weer naar Griekenland om ons op te maken voor het komende seizoen, we weten nu al dat we veel van u weer mogen verwelkomen, daar zijn we ontzettend blij mee en heel erg dankbaar voor. Niemand heeft een betere baan dan wij, een baan waarmee we naar Nederland op vakantie kunnen gaan, om energie op te doen.
Wij hebben op de Porfyron dagen ook de Griekse gehaktballetjes in tomatensaus gemaakt, ze waren erg lekker, hier het recept zoals beloofd.

Griekse gehaktballetjes in tomatensaus – Soutsoukakia

1 kilo rundergehakt
1 grote ui, fijn gesnipperd
2 fijn geperste teentjes knoflook
6 sneetjes brood zonder korst geweekt in ruim water
2 eieren
1 theelepel komijn, zout en peper (naar behoefte)
Bosje platte peterselie gewassen en fijngesneden
2 eetlepels olijfolie

Voor de tomatensaus
1 kg tomaten, ontveld en gehakt
2 eetlepels olijfolie
1 eetlepel tomatenpuree
1 theelepel suiker
Zout en peper

Verwarm de oven op 180°C.
Wel het brood in het koude water, meng het gehakt, de gesnipperde ui, geperste knoflook, de eieren, komijn, zout en peper, fijngesneden peterselie en de olijfolie in een grote kom goed door elkaar. Knijp het water uit het brood en doe het bij het gehakt om het dan weer goed te mengen.
Laat het een half uurtje in de koelkast staan en maak ondertussen de tomatensaus. Verwarm de olijfolie in een pan en voeg de ontvelde, fijngehakte tomaten toe, laat ongeveer 20 minuten zachtjes smoren, voeg dan de tomatenpuree, suiker, zout en peper toe. Laat nog een kwartiertje zachtjes koken, er moet genoeg saus zijn om de gehaktballetjes bijna te bedekken, anders wat water toevoegen. In de winter, wanneer de tomaten duur zijn en niet zo smakelijk, kunt u ook tomatensaus uit een pak gebruiken.
Vet een ovenschaal in en maak van het gehakt langwerpige balletjes/worstjes, leg ze naast elkaar in de schaal tot het gehakt op is en de schaal gevuld.
Giet er de tomatensaus overheen, zoveel dat de balletjes bijna onder staan en zet de schaal in de voorverwarmde oven. Bak ze in 35 à 45 minuten mooi bruin en gaar. Erg lekker bij rijst maar ook met aardappeltjes uit de oven of een groenteschotel.