Preitaart – Prasopitta

Nog steeds geen winter in zicht, we lijken hetzelfde weer te hebben, in Nederland en Griekenland, alleen in Griekenland is het erg droog, daar hoopt men wel op flink wat sneeuw anders hebben we misschien waterproblemen de komende zomer!
Maar wij zitten in Nederland, waar wel genoeg water gevallen is, maar waar ik nog geen sneeuwklokje kan ontdekken, in ons dorp de eerste gevonden, in de schaduw waar het vochtig blijft! Het maakt me zo blij die prachtige klokjes die buiten dat ze wit zijn niets met sneeuw te maken lijken hebben. Zonder dat iemand een bolletje heeft gepoot staat daar fier eenzame klokjes midden op het pad.
Maar wij zitten in nu Nederland, waar wel genoeg water gevallen is, het voelt weer goed om hier te zijn, ondanks dat ik mijn moeder mis en nog niet aan een Nederland zonder mijn moeder gewend ben.
We hebben onze eerste stampot weer gegeten, en hoewel ik gelukkig geen heimwee heb gekend vind ik de winterse Nederlandse kost een beetje troost eten!
Er komen veel mailtjes binnen met bevestigingen van gasten en vrienden die we binnenkort allemaal gaan zien.
De derde nieuwsbrief de deur uit, het kookboek vordert, en ik loop gerust weer een uur te wandelen.
Voor mij puur geluk, zou nu niet gelukkiger kunnen zijn door nu in een 5 sterren hotel te logeren in plaats van in mijn eigen vertrouwde dorp in de Achterhoek. Zoals waarschijnlijk iedereen die dit leest, behoren we niet tot de groep van 3,5 miljard -bijna de helft van de wereldbevolking- armste, ook zeker niet tot de groep van 1%, ongeveer 85 rijkste mensen, en zou daar beslist niet mee willen ruilen.
Met veel geld kun je misschien veel mensen gelukkig maken, maar geeft ook veel problemen en zelf zou ik dan veel dingen niet meer kunnen doen die mij juist zo gelukkig maken. Dus tel ik mijn zegeningen en verheug me op de Porfyron dagen die binnenkort komen om daar weer veel gasten en vrienden te kunnen zien en spreken.
Gelukkig bestaat er ook een andere rijkdom, en weten de gasten die naar ons toe komen dat, of ze komen erachter zodra ze een aantal dagen in de Zagori zijn. Het gaat zeker niet lukken om 3,5 miljard mensen die rijkdom te laten ontdekken, toch is het proberen waard! En wie is rijk, hij die met zijn lot tevreden is! Of anders gezegd, tevreden zijn met wat men heeft is de grootste en zekerste rijdom.

Een van de gerechten die Yiannis gaat maken op de Porfyrondagen is een Preitaart, een Prasopitta, die helemaal bij het seizoen past en natuurlijk erg lekker is.

Preitaart – Prasopitta,

500 gram bloem
200 gram maismeel
250 gram fetakaas
250 gram dikke yoghurt of kwark
1 tot 1 ½ kg prei fijngesneden en gewassen
3 eieren
4 eetlepels boter
4 eetlepels olie
2 theelepels zout en peper

Verwarm de oven voor op 150 -175 C.
De gesneden, gewassen en uitgelekte prei in een grote schaal of kom met het zout kneuzen.
In een andere schaal of kom 2 eieren loskloppen, roer er de olie en yoghurt door, dan de gezeefde bloem en maismeel erbij en roeren tot een gladde massa die yoghurtdikte moet hebben, is dit niet het geval, doe er dan wat koud water bij, voorzichtig lepel voor lepel tot de juiste dikte.
Door de prei met zout de feta verkruimelen en het laatste ei erdoor mengen.
Op een met gesmolten boter ingevet bakblik ¾ deel van de deegmassa verdelen, verdeel nu de prei met fetakaas erover.
Maak het overgebleven ¼ deel van het deeg iets dunner door er wat lepels koud water aan toe te voegen, sproei dit met je handen over de taart en tot slot de rest van de gesmolten boter. Bak nu de pitta in de voorverwarmde oven en bak in 45 minuten tot een uur goudbruin en knapperig gaar.
Deze pitta kan als vegetarisch hoofdgerecht, als lunchgerecht, voor of bijgerecht, altijd lekker!